Geheim gedeeld.

Hij weet dat hij

niet weet dat

hij het weet.

Hij ziet het aan

zijn oogopslag

op straat.

Eerst in zijn blik

die onvervalsbare

twinkeling,

dan het instinct

dat zijn hand naar

hem opsteekt.

Wandelaarsgedrag

van alledag

uitgebeeld.

Wordt er wat en wat

wanneer wat wordt

geheim gedeeld?

pepé: lettermenger.

't Vers laafde.

"Al het goede komt

in minimaal drie.

Verzaak nimmer vermaak!"

glimdacht hij en

nam er nog één.

pepé: lettermenger.

Tijdelijk verkracht.

Wilde

poëzie

over over

je schaduw

heen stappen

schrijven,

maar die

uitdrukking is

tijdelijk verkracht.

pepé: lettermenger.

Zwaartedruk

Is je mond

gekromd

in de vorm

van de horizon,

valt uit je

ogen vocht naar

benee' zo waar

uit wolken regen?

Maakt de

zwaartekracht

het de materie

soms ondraaglijk?

Dan kan je

zwaartedruk

daar licht wat

tegen wegen.

pepé: lettermenger.

Poem.

"Finally some lettermenger-poetry in your own language"

pepé: lettermenger.

Gat.

Zoals het gat

de schijf tot

een O vormt,

zo is ook

mijn antwoord:

Ik wijs ernaar

maar kan het niet

aanwijzen.

pepé: lettermenger

De klok rond.

Op twaalf uur

leg ik een D,

op de twee één

van de twee E's,

de andere op de acht,

een L leg ik op vier,

een I op zes, tot slot

een F op tien uur,

de wijzers van de klok

laat ik de rest doen:

deliefdeliefdeliefde!

pepé: lettermenger.

Reiswijsheid.

Lief, deze

pennenvrucht

wenst ons toe

een reis vol

vruchten vol

van wijsheid

in al haar

smaken, want

ja, die ligt

niet enkel

in de vrucht,

maar ligt ook

in de hand

die hem al

dan niet plukt

verborgen,

O morgen,

mooie reis!

[OOk Om dOetiee]

pepé: lettermenger

Daas.

Was het gisteren nog

dat ik je zag en baf!

Twee uur later bericht; jij dood.

Muren kwamen op me af

dus ging ik drinken in de stad.

Ik dronk, maar dat ik jou vergat,

nou nee, jij klojo, jij ouwe,

ouwe makker, gek!

Was het nou gisteren of

was het vandaag, ach,

ben ik tussendoor gaan slapen?

Kom, we - kom, ik neem

er gewoon nog één.

Hé, dat is Marleen,

door mijn traanwaas heen

zie ik haar brede lach aankomen.

"Ik ben aangenomen!"

roept ze me door de zaak heen toe,

danst, gaat naast me zitten

en vertelt vervolgens

honderduit over haar baan.

pepé: lettermenger.

Thematennis.

"Ik heb vandaag gewerkt."

"O, ik ook."

"Moest verdomme overwerken,

daarom ben ik er nu pas."

"O nou, bij mij waren er twee

van mijn vijf collega's ziek."

"Ze hadden een extra klus."

"O nee, vier.

Met mij erbij vijf."

"En dan zijn wij weer de klos."

"Snap je."

pepé: lettermenger.

Er.

In 't horen van de merelzang

wanneer de dag ontluikt,

in 't zien van welke woorden en

gebaren je gezel gebruikt,

in 'n spiegelbeeld dat vormen krijgt

zolang je 't ongestoord laat, zwijgt.

't Komt op totdat het plotseling

zich oplost in een oplossing.

Dan zonder zien te zien hoe strak

dit rimpelloze oppervlak

zich uitstrekt voor je open ogen

of zijn ze eigenlijk wel open?

pepé: lettermenger.

Sigèfobia.

Veronderstel

dat al het iets

uit al het niets

ontkiemt,

in dat geval

groeit ieder woord

nog ongehoord

en ongezien

achterin je mond

op stille grond

tot dat het wordt

uitgesproken.

Waarover ik mij

dan ook verbaas is

hoe vaak je moet vragen

om  die basis.

pepé: lettermenger.

Jouw snaar.

Jouw snaar

zit niet aan

mijn gitaar.

Zo kunnen

we samen

klinken.

pepé: lettermenger.

Komma,

Kopergeel,

geen gedachte,

slechts de pen

en de sterren

in de lucht

zijn de punt,

want wie ben ik

om zoiets stelligs

te maken,

zetten,

in te brengen

als een punt

als zelfs de laatste

van de stippen

op 't papier

opstijgend naar

het firmament

een komma blijkt?

pepé: lettermenger.

Trance-formatie

Met je kuiltjes in je wangen

glimlach je jezelf in een merel

en fladdert in je nieuwe rol

bang van mij vandaan, weg

op een tak van de pruimenboom,

net zo nieuwsgierig als ik!

Eén onoplettende tel later

en je bent alweer veranderd

in een kever op mijn kraag.

Je schudt je schilden,

herschikt je vleugels,

een inheemse ufo

in afwachting.

Eén gedachtensprong verder

en ik verschrompel,

beklim dan je trap,

gesp en houd mij aan jou vast

en jij geeft gas,

hopelijk hard genoeg ditmaal.

pepé: lettermenger.

Als ik aan jou denk.

Als ik aan jou denk,

en ik kan zowat

niet anders meer,

dan ga ik huilen,

om hoe over jou wordt gesproken,

niet met jou,

om de praal in huizen van aanbidding

en hoe arm hun gasten,

op een enkeling na dan,

om hoe je wordt gemeden,

gemeten, toegepast,

aangepast, vastgelegd

en hoe dáár om

wordt gestreden,

niet om jou.

Daarom, als ik denk

aan jou, en ik wil niets liever,

dan ga ik huilen.

pepé: lettermenger.

Vrijdagmiddag, coffeeshop.

Vrijdagmiddag, coffeeshop.

De mannen en een enkele

vrouw vermaken zich

ieder op hun eigen manier,

met een ander of zichzelf.

Een vrouw voert luidop

hele gesprekken met zichzelf

en heeft daarbij de grootste

schik. Het leidt af,

wordt een middelpunt

waar woorden en blikken

zich op richten.

Meneer Van Praatgraag - Snapje

komt binnen, installeert

zich tegenover mij aan

de bar en zegt op het

zelfde volume als de vrouw:

"Er is er weer één binnen

met een feestje in het hoofd."

"Dat zijn er wel meer hier."

Later verlaat één der vaste,

goedbetalende klanten

op hoge poten de shop,

na een bardame

te hebben gezegd dat hij

op deze manier

zijn plezier

wel ergens anders zoekt.

Zo beleefd haar woorden,

zo oprecht,

een baby van midden vijftig

met teveel schrammen

en doorrookt gebrabbel

kiest uiteindelijk

eieren voor haar geld.

Ze voelt

het verbaal geweld.

Een deurpiep,

zwiep en bonk

en weg is ze.

pepé: lettermenger.