Met je kuiltjes in je wangen
glimlach je jezelf in een merel
en fladdert in je nieuwe rol
bang van mij vandaan, weg
op een tak van de pruimenboom,
net zo nieuwsgierig als ik!
Eén onoplettende tel later
en je bent alweer veranderd
in een kever op mijn kraag.
Je schudt je schilden,
herschikt je vleugels,
een inheemse ufo
in afwachting.
Eén gedachtensprong verder
en ik verschrompel,
beklim dan je trap,
gesp en houd mij aan jou vast
en jij geeft gas,
hopelijk hard genoeg ditmaal.
pepé: lettermenger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten