Was de ziel een open tuin
dan wandeld' ik met jou
langs alle bloemengeuren
alle zoete kleuren
bladeren versierd met dauw
zonsondergang vanaf de duin.
Ik hield de deuren voor je open
en toonde j'al mijn klein geheim
mijn schatten en mijn snode plannen
en al het slecht da'k had verbannen
alle smurrie, al het slijm
waar 'k ooit doorheen moest lopen.
Was mijn ziel maar van papier
zo helder wit en geurig fijn
met zwarte inkt gevoel beschreven
uit het diepste van mijn zieleleven
zo'n ziel zou zo vol schoonheid zijn
een ziel als deez' papieren hier.
pepé: lettermenger.
[1993]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten