Ben je van de sobere details,
ben je van de sierlijke franjes,
ben je van de pen of het penseel,
ben benieuwd hoe jij mijn zinnen streelt.
In welke streek vind jij je kracht,
in beelden, klanken hard of zacht,
in smaken, geuren, welke pracht
spiegel jij je zijnskarakter?
Hij zei je verfijnd!
Zij zei je spontaan!
Door hen zei jij alles,
je streek van de baan.
Jij weet als geen ander
waar je pols heen wil gaan
en welke geest je wil geven
dus laat 'm gaan, laat 'm gaan,
maar voor je dat doet:
Ken je streken,
ken je streken,
ken je streken,
da's het enige.
Ken je je streken, mijn edele?
Spiegelde je je voldoende in 't rond?
Kwam je jezelf er vaak tegen
en zeg me wat je van jezelf vond.
Soms zijn die sprankelende geesten
in karakteristiek weergegeven
voor het oog van de reiziger
en hoort zeggen wat zo heerlijk hoort:
Hij zei je verfijnd!
Zij zei je spontaan!
Door hen zei jij alles,
je streek van de baan,
maar je weet als geen ander
waar je pols heen wil gaan
en welke geest je wil geven
dus laat 'm gaan, laat 'm gaan,
maar voor je dat doet:
Ken je streken,
ken je streken,
ken je streken,
da's het enige.
Ik ben gekleurd,
schrijft de pen
van de reiziger
en zie! 't Hedendaags
geweten steekt
zijn wrede kop op.
Ik ben gekleurd
was zo blij met
mijn kleur als ik was.
Ik ben gekleurd
zou de geest van
de tijd hier wellicht
kunnen lezen
als het doek om
ons vlees, maar nee.
Ik ben gekleurd
door penselen
stiften en 't stof
van de stad
door zovelen.
Jij schrijft verfijnd.
Jij schrijft spontaan.
Ken je streken.
En de reiziger zet een stap.
pepé: lettermenger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten