We drijven door miljoenen klanken
stralen van de schijn der tijd
en klimmen hoger in de ranken
van de on-vergetelheid.
We staren over lage landen,
vangen geuren van de zee
en door de groene bladerhanden
nemen we het leven mee.
De tijd dimt in haar verdervaren,
eeuwen zijn voorbijgegaan
nu wij weer voor elkander staan.
Ik ken je, mooie elfenvrouw
van druivenranken, zee zo blauw,
ik ken je meer dan duizend jaren.
pepé: lettermenger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten